کاراکول یا قاروکول یک دریاچه اندورئیک به قطر 25 کیلومتر است. این دریاچه در پارک ملی تاجیکستان در کوه های پامیر واقع شده است. کاراکول درون یک فرورفتگی دایره ای قرار دارد که به عنوان دهانه برخوردی با قطر لبه 52 کیلومتر تعبیر شده است. با ما همراه باشید تا در این مقاله با این دریاچه بیشتر آشنا شوید. برای خرید تور تاجیکستان و بازدید از دریاچه زیبای کاراکول با آژانس مسافرتی ژوان شن سفید تماس حاصل فرمایید.

تاریخچه دریاچه کاراکول

تاریخچه کاراکول که در پامیر شرقی در نزدیکی مرزهای قرقیزستان و چین در ارتفاع 3960 متری قرار دارد، از زمانی شروع می شود که یک شهاب سنگ بزرگ، شاید حدود 5 میلیون سال پیش، به زمین برخورد کرد. دریاچه ای به قطر 25 کیلومتر در دهانه برخوردی به قطر 52 کیلومتر تشکیل شد. وقتی به کاراکول می رسید، بلافاصله مشخص نیست که وارد یک دهانه بزرگ می شوید.



دانشمندان تنها در سال 1987 با تجزیه و تحلیل تصاویر ماهواره ای این سازه را کشف کردند. سطح دریاچه پس از آخرین عصر یخبندان 35 متر بالاتر بود. قره‌ کل‌ ها (قراکول، قره‌ کل، قره‌ گل و …) در جهان ترک ‌زبان فراوان هستند. این کلمه به معنای دریاچه سیاه است، اما آن را به معنای واقعی کلمه نگیرید. این بدان معناست که دریاچه  به جای آب یخچال (آب سفید یا آکسو) از آب های زیرزمینی (آب سیاه یا کاراسو) تغذیه می شود.

موقعیت مکانی و نحوه حمل و نقل به دریاچه کاراکول

کاراکول تقریباً در 50 کیلومتری جنوب مرز با قرقیزستان در گذرگاه قیزیلارت و 100 کیلومتری ساری تاش، نزدیکترین روستای قرقیزستان واقع شده است. از اینجا می توانید از طریق گذرگاه ایرکشتم به چین، از غرب به ساری موگل، داروت کورگون و مرز کرمیک یا شمال به اوش رفت. اگر به جای آن در امتداد بزرگراه پامیر به سمت جنوب بروید، پس از 130 کیلومتر به شهرک بعدی، مرغاب خواهید رسید، جاییکه مسیر دیگری از طریق گذرگاه قلما به چین منتهی می شود.



یک مسیر جایگزین مسیری را در جنوب کاراکول دنبال می ‌کند که به دره موزکول می رسد، سپس به سمت جنوب غربی دره کوکولبل و از غرب به ژئوگلیف ‌ها در شورالی می رسد، قبل از اینکه در نهایت از رودخانه تانیماس به سمت جنوب بروید و به مرتفع ‌ترین روستا در دره بارتانگ برسید. غدا را ادامه دهید و در نهایت به بزرگراه پامیر در روشان خواهید رسید.

محیط زیست دریاچه کاراکول

 
اگرچه این دریاچه در داخل یک پارک ملی قرار دارد، اما بیشتر اطراف آن به عنوان مرتع استفاده می شود . این دریاچه با جزایر، مرداب‌ ها، مراتع مرطوب، باتلاق ‌های ذغال سنگ‌ ریزه و دشت‌ های شنی، به عنوان منطقه مهم پرندگان شناخته شده است، زیرا تعداد قابل توجهی از جمعیت گونه ‌های مختلف پرندگان را پشتیبانی می‌ کند.



این گونه‌ها عبارتند از غازهای کله باری، صدف‌ های سرخ ‌رنگ، مرگانسرهای معمولی، شاهین ‌های ساکر، کرکس‌ های هیمالیا، سهره ‌های شنی کوچک، مرغ‌ های سر قهوه‌ای، ماسه‌ زارهای تبتی، ماهی‌ های منقار زرد، گلو قرمز هیمالیا، کرکس‌های برفی سفید با برجستگی ‌های رگه‌ دار و برجستگی‌ های قهوه‌ ای ، فنچ ‌های کوهی سرسیاه و گل سرخ‌ های بزرگ قفقازی. جزایر دریاچه اصلی ترین مکان هایی هستند که پرندگان آبی در آن استراحت می کنند و لانه می کنند.

کارهایی که در سفر به دریاچه کاراکول باید انجام دهید

صعود به قله آرال جنوبی

اگر می خواهید برای پیاده روی جدی تری بروید دماغه ای در ساحل جنوبی عالیست. تا قله آرال جنوبی در ارتفاع 4276 متری پیاده روی کنید که از آنجا منظره ای عالی از دریاچه، دهکده و وسعت خیره کننده فراتر از آن را خواهید دید. این کار 4-5 ساعت طول می کشد. شروع پیاده روی در 15 کیلومتری جنوب روستای کاراکول است، بنابراین برای رسیدن به شروع به نوعی وسیله نقلیه نیاز دارید.

شورالی، جالنگ و کوک جار

دیدن برخی از مناظر دره مزکول در 1 یا 2 روز با جیپ بدون نیاز به رانندگی تا دره بارتنگ تا روشن امکان پذیر است که به هر حال ممکن است بسته به رانش زمین یا سیلابی که بهار می آورد غیرممکن باشد. در اینجا می توانید ژئوگلیف شورالی را ببینید و با چوپانان قرقیزی که قایق های خود را در مراتع ییلاقی جالنگ چرا می کنند، ملاقات کنید. جالنگ همچنین دارای یک دهانه شهاب سنگ شبیه به دهانه آک بورا بین گردنه مرغاب و کلما می باشد.



این منطقه هنوز به درستی نقشه ‌برداری نشده است، اما شما می‌ توانید دستورالعمل‌ های این راهنما را به سایت‌ های باستانی اصلی پامیر شرقی از پی اچ آی پی دنبال کنید. این راهنما همچنین حاوی اطلاعات پس زمینه بیشتر در مورد ژئوگلیف ها و مقبره ها می باشد. باید در کنار خانواده هایی که در جالنگ زندگی می کنند، اقامت کنید. معمولاً 1 یا 2 یواس برای فصل تابستان در آنجا می مانند. می ‌توانید از مردم محلی در قره ‌کل یا متا در مرغاب بپرسید که آیا یاک‌ها هنوز آنجا هستند، اما عشایر با تکنولوژی غریبه اند. بنابراین هیچ راه مستقیمی برای تماس با آنها وجود ندارد.

ژئوگلیف و ساکا کورگان

اگر ژئوگلیف‌ های شورالی خیلی دور هستند، می‌ توانید تجربه مشابهی در نزدیکی کاراکول داشته باشید. هرچند کیفیتش خیلی پایین تر است. در 8 کیلومتری شمال روستای کاراکول، در نزدیکی استراحتگاه در کارا-آرت، مسیری از غرب به سمت دو مکان ژئوگلیف و ساکا کورگان منحرف می‌شود که از فاصله حدود 500 متری از پیچ آغاز می ‌شود. در مجموع 19 ژئوگلیف و 25 مقبره وجود دارد که مربوط به قرن هفتم تا دوم پیش از میلاد می باشند.

پشت بام رگاتای جهان

پشت بام رگاتای جهان یک رویداد سالانه موج ‌سواری در دریاچه کاراکول بود که به عنوان مرتفع ‌ترین رگاتا در جهان شناخته می‌ شود. از سال 2014 تا 2017 اجرا شد، اما مقامات پس از آن این رویداد را متوقف کردند و هیچ خبری از احیای آن منتشر نشده است. البته هنوز هم می توانید بادبادک خود را بیاورید و خودتان موج سواری کنید. هوا بسیار سرد است، اما بادها عالی هستند و مناظر در نوع خود بی نظیر هستند. این دریاچه از نوامبر تا آوریل به صورت منجمد است و برای اسکیت بازان روی یخ مناسب است.

دره مارکانسو

دره مارکانسو درست قبل از مرز قرقیزستان قرار دارد و بین تاجیکستان و چین تقسیم شده است. با بارش سالانه اغلب کمتر از 30 میلی متر، یکی از خشک ترین نقاط آسیای مرکزی است. دره مانند یک تونل باد عمل می کند. توده های هوای سرد از فلات پامیر از طریق این دره نسبتا باریک به سمت حوضه تاریم رانده می شوند و چند هودو کوچک را صیقل می دهند. اغلب قبل از ظهر دره سکوت مرگبار است. بعدازظهر باد شدت می گیرد و به سرعت می رسد. گرد و غبار در اطراف دمیده می شود و جایی برای پنهان شدن وجود ندارد. دمای متضاد سطح زمین گرم و باد سرد باعث ایجاد گردباد می شود. شیاطین گرد و غبار بی شماری برمی خیزند. گردبادهای شدید بسیار خطرناک هستند.



گزارش هایی در مورد شترهایی وجود دارد که بارهای آنها توسط باد برداشته شده است. مردم محلی معتقدند این بادها ارواح وحشتناک جن هستند. به همین دلیل است که مردم محلی این مکان را مارکانسو یا نهر مرگ نامیدند. دره مارکانسو علیرغم شهرت وحشتناکش، همچنان مسیری برای ورود به حوضه تاریم از غرب بود که تا اوایل قرن بیستم مورد استفاده کاروان‌ها قرار می ‌گرفت. حیوانات بارکش گاهی در آنجا تلف می ‌شدند و استخوان‌ های آن‌ها برای زباله ‌دانی جاده‌ ها استفاده میشد.

سایت باستانی اوشهنا

یک سایت باستان شناسی مهم در دره مارکانسو وجود دارد. باستان شناس وادیم رانوف در اینجا محل سکونت انسان اولیه را کشف کرد. در آن خاکستر آتش سوزی، مقداری اسلحه و استخوان حیوانات بود. سن آنها مشخص شد. معلوم شد که این آتش سوزی مربوط به 9500 سال پیش می باشد. همراه با اسرار دیگر پامیر، مانند نقاشی‌ های غار در جنوب مرغاب و گیاهانی که صدها کیلومتر دورتر از نزدیکترین زیستگاه خود رشد می‌ کنند، این فرضیه را به وجود آورد که پامیر با سرعت باورنکردنی 10 یا 20 یا حتی 30 سانتی متر در سال افزایش یافته است.



این نشان می دهد که چوب برای آتش سوزی از کجا آمده است. 10000 سال پیش پامیر بسیار پایین تر بود و جنگلی در آنجا رشد می کرد. اگرچه به نظر می رسد حقایق زمین شناسی به افزایش طبیعی 2 تا 3 سانتی متر در سال اشاره می کند، اما برخی از معماها حل نشده باقی می مانند و این نظریه هنوز هم طرفداران خود را دارد.

محل اقامت در کاراکول

چند مکان مختلف برای اقامت در کاراکول وجود دارد. ما کسی را پیدا نکردیم که انگلیسی صحبت کند، اما برخی از مردم روسی صحبت می کنند. هیچ یک از مهمانسراها شیک نیستند. همه آنها یک تشک رول روی زمین در یک اتاق مشترک، توالت در فضای باز، حمام به سبک بانیا ارائه می دهند. شام و صبحانه نیز اختیاری می باشد. اقامتگاه سعادت تمیزترین و راحت ترین اتاق ها را دارد.



هزینه حدود 10 دلار با صبحانه می باشد. این اقامتگاه همچنین چند تخت دارد. شام هم می دهد. اقامتگاه آیگریم کمتر دنج، بهداشتی و راحت تر است، اما با 6 دلار قیمت مناسبی دارد و مشتریان ثابتی را به خود جذب می ‌کند. ابراهیم دنج ترین اقامتگاهیست که بررسی کردیم. برای هر نفر 20 دلار می گیرد.