قونیهkonyaشهری پر از راز و رمز تاریخی و دارای پیشینه ای بسیار کهن است که در کشور ترکیه واقع شده است،ق.نیه دارای جاذبه های گردشگری زیادی است که سالانه گردشگران زیادی از سراسر جهان برای بازدید از آنها به شهر قونیه سفر میکنند که در اینجا به یکی از جاذبه های گردشگری تاریخی قونیه مدرسه سیرچالی میپردازیم

مدرسه سیرچالی

مدرسه سیرچالی که نام خود را از تزئینات کاشی گرفته است، یکی از دیدنی ترین سازه های هنر سلجوقیان آناتولی است که با نقشه، سنگ کاری و ویژگی های تزییناتش. بر اساس کتیبه روی دروازه تاج این بنا در سال 1242 توسط امیر سلجوقی بدرالدین مصلح ساخته شده است.
در کتیبه کاشی ایوان اصلی، معمار استاد محمد بن. آمده است که او محمد طوسی بوده است.


این ساختمان که به مرور زمان آسیب دیده بود، تحت تعمیرات قرار گرفت.
سلول های دانشجویی در قرن نوزدهم به طور کامل تخریب شد و اتاق های خشتی به جای آن ساخته شد و تا سال 1924 مورد استفاده قرار گرفت.
این ساختمان که در سالهای 1943-1954 بازسازی شد، در سال 1960 به عنوان بخش (بخش) بناهای قبر موزه قونیه به روی بازدیدکنندگان باز شد.
بر اساس پروژه محمود آکوک، در سال 1969 توسط وزارت آموزش ملی مرمت شد.این بنا که در جهت شرقی-غربی امتداد یافته است دارای پلانی مستطیل شکل با دو طبقه و دو ایوان است.
در مدرسه سیرچالی از سنگ و آجر به عنوان مصالح ساختمانی استفاده می شد که در نوع شناسی مدرسه حیاط باز گنجانده شده است.



در نمای شرقی مدرسه، دری تاجی از دیوارهای اصلی بیرون زده و در سطوح پایینی در شمال نما و در طبقات فوقانی در جنوب، پنجره ای مستطیل شکل دیده می شود.
دروازه تاج به دلیل اینکه زیر سطح مدرسه بود، زیر سطح مدرسه باقی ماند.در دو طرف در تاج، واحدهای طرح‌ریزی شده مربعی شکل است و روی آن‌ها با طاق‌هایی پوشیده شده است.
آرامگاه بدرالدین مصلح در ضلع شمالی دروازه تاج قرار دارد. با پلکانی دو پله ای به آرامگاه طرح ریزی شده میدان و دو طبقه می رسید.



این بنا که توسط پنجره‌هایی از شرق و غرب روشن می‌شود، با گنبدی کم ارتفاع به شکل طاق پوشیده شده است.
از طریق در تاج، با ایوان طاقدار بشکه ای به حیاط دسترسی پیدا می کند.ایوان اصلی که بزرگترین فضای مدرسه است و روبروی در ورودی قرار دارد با سه پله قابل دسترسی است.
طاق ایوان که قسمت بالایی آن همراه با طاق محاصره تخریب شده بود، تعمیر شد. روی دیوار قبله طاقچه محراب قرار دارد.



اتاق‌های بسته بزرگ در دو طرف به‌عنوان کلاس‌های درس زمستانی طراحی شده بودند که با گنبدی پوشیده شده بودند و با پنجره‌هایی که به حیاط و نمای غربی باز می‌شدند روشن می‌شدند.
اتاق شمال غربی که محراب بر دیوار قبله است نیز به عنوان مسجد استفاده می شد.تزیینات غنی آجری لعابدار و کاشی کاری معرق بنا که با تزیینات خود جلب توجه می کند، چشم نواز است. امروزه فقط ایوان غربی، سقف مقبره، ستون های حمل صومعه، سر پنجره های اتاق های گنبدی و ایوان اصلی با کاشی آراسته شده است.
رنگ های فیروزه ای، بنفش بادمجانی و آبی کبالتی برای کاشی ها ترجیح داده شد. علاوه بر تزئینات هندسی و ترکیب ستاره ها، از تزئینات گیاهی مانند نخل و رومی نیز در تزئینات بنا استفاده شده است.سطح کناری و داخلی دیوار اصلی ایوان کاملاً با کاشی پوشانده شده است. کمربند کتیبه کاشی حاشیه طاق و سطح دیوار است.



کتیبه های آیه نسیح دور طاق ایوان در دو کمربند; روی پرکننده های کف با شاخه های منحنی، نقوش مولانا و نخل حکاکی شده بود.نقوش هندسی با نقوش سواستیکا و ستاره در دیوار پشت ایوان ایجاد شده است. از نقوش فیروزه ای رنگ آبی کبالتی روی زمین استفاده شده است.درب تاجی که از مصالح سنگی صاف و تراش خورده ساخته شده، ظاهری ساده دارد. تاج در با نقوش هندسی غالب از چهار حاشیه تشکیل شده است که دو حاشیه آن پهن است.



بیرونی ترین حاشیه باریک به صورت نواری با پورتال مرزی دارد و سطح آن با نقوش هندسی تزئین شده است. مرز دوم گسترده تر است، اما متشکل از صلیب های ستاره ای است. در حاشیه سوم از نقوش چرخ ثروت و ستاره استفاده شده است.
حاشیه نازک چهارم با نقوش نخل و مولانا تزئین شده است.درگاهی که با طراحی و تزئینات معماری آن تأثیرات جنوبی در آن محسوس است، طاق‌دار است. طاق در دو طرف بر روی ستون‌های زیگزاگی قرار دارد و سرستون‌های ستون از برگ‌های آکانتوس است. در قسمت کم طاق ورودی، با استفاده از یک ردیف سنگ تراش زرد و یک ردیف از سنگ های تراش خورده قهوه ای تیره، تناوب رنگی ایجاد شد.



روی طاق کتیبه ای شبدری شکل وجود دارد که در دو طرف طاقچه های کوچکی محدود شده است. سه مدال، یکی در وسط، روی کتیبه قرار گرفته است.
سطح کمربند با یک کمربند شبدری شکل در پایین و یک کمربند کمی مخروطی با نقوش هندسی در بالا احاطه شده است. بر روی این کمربندها، اگرچه کمربند وسط بزرگتر نگه داشته شده است، پنج مدال پر گلدوزی شده و تزئینات در تاج خاتمه یافته است.