آرامگاه عرفانی حضرت مولانا قونیه

آرامگاه مولانا که یکی از بزرگترین چهره های ادب و عرفان در ایران و سراسر جهان است در قونیه ترکیه واقع شده است و تورقونیه به دلیل وجود مقبره مولانا در این شهر یکی از پرطرفدارترین تورهای ترکیه است
جلال الدین محمد بلخی که اغلب او را با نام های مولانا یا مولوی میشناسیم زاده ی بلخ افغانستان می باشد.

 مولانا با دو شخصیت متفاوت  زندگی خود روبه رو شد و دلیل آن  را به دو دوره قبل از آشنایی با شمس تبریزی و پس از آشنایی با شمس معرفی می کند.



درست است که مولانا زاده بلخ است است ولی بی شک وی شاعری پارسی گوی و از مشاهیر ایران زمین است.
مولانا در تاریخ ۱۵ مهر سال ۵۸۶ هجری شمسی در شرح شهر بلخ افغانستان چشم به جهان گشودو پدر وی از صوفیان و عارفان بزرگ آن دوره بود که اورا به نام های سلطان العلما و بهاالدین ولد می شناختند.
زمان تحول زندگی مولانا از زمانی آغاز شد که پدر وی با مشکلاتی که با درباره سلطان محمد داشت و همچنین لشکرکشی چنگیز خان مغول تصمیم به ترک بلخ گرفت و در سفری که پیش رو داشت به دیدار شیخ فرید الدین عطار نیشابوری رفت و عطار با دیدن مولانا شش ساله آینده درخشانی در این کودک دید و مولانا پس از پایان این سفر به سفر حج می رود و از آنجا راهی قونیه با خانواده خویش می شوند.



در قونیه مولانا در محضر پدرش و دیگر اساتید بزرگ به تحصیل علوم می پردازد.
مولانا وقتی که به سن ۲۴ سالگی می رسد پدرش دار فانی را وداع میگوید و مریدان پدرش از او می خواهند که به جایگاه پدرش بنشیند و بنا بر پیش بینی عطار در ارتباط با آینده مولانای ۶ ساله،به مقام والایی بین عرفا میرسد.
مولانا تا نزدیک به ۴۰ سالگی یکی از بزرگترین عارفان و دانشمندان زمانه خویش تبدیل شد و مریدان بسیار زیادی داشت.
تا اینکه روزی  درویشی رهگذر به اسم شمس تبریزی با مولانا ملاقات کرد شمس تبریزی برعکس مولانا که اهل علم و کلاس و درس بود،به علوم ظاهری توجهی نداشت و بیشتر به دنبال باطن و حقیقت معارف بود و این اتفاق باعث شد مولانا و شمس ۴۰روز در حجره مشغول به بحث و گفتگو شوند و بعد از این چهل روز مولانا درس و کتاب  و شاگردانش را به کنار گذاشت و به بادی عرفان و شعر و سما روی آورد و بیشترین اشعار بی نظیر خود از جمله دیوان شمس تبریزی که نام دیگر آن دیوان کبیر است از آثار منظوم مولانا است که در آن از قالب شعری غزل ،رباعی و ترجیع استفاده کرده است، دلیل نام  کتاب این است که مولانا در اغلب اشعارش شمس تبریزی را مورد مخاطب قرار داده است، دیوان شمس به دلیل وزن آهنگین در میان مریدان مولانا جایگاه خاصی دارد و در مجالس رقص سما از آن استفاده می کنند دیوان شمس مولانا شامل ۳۳۲۹ غزل ۱۹۸۳ رباعی ۱۴۴ ترجیع است



را پس از این دیدار و تحول درونی سرود و بدین ترتیب به دنیای جدید از زندگی خود پای گذاشت.
اما دیری نپایید که رابطه نزدیک مولانا و شمس تبریزی باعث حسادت اطرافیان و مریدان مولانا شد و شروع به آزار واذیت وی کردند ،به دلیل این حسادت ها شمس به یکباره تصمیم به ترک قونیه گرفت و بدون اطلاع دادن به مولانا آنجا را ترک کرد اما از آنجایی که این موضوع باعث ناراحتی مولانا شد مریدان مولانا به دنبال شمس رفته و او را به قونیه بازگرداند،اما حال خوب مولانا به خاطر بازگشت شمس طولانی نبود زیرا شمس به یکباره بعد از آزار و اذیت های مریدان مولانا برای همیشه ناپدید شد و عده ای معتقدند شمس به سفر خود به تنهایی ادامه داده است و برخی دیگر می گفتند که نزدیکان مولانا او را کشتند.



پس از ناپدید شدن شمس ،مولانا از غم فراغ در شیدایی به سر برد و به دنبال شمس گشت ،اما این حال تا زمانی ادامه داشت که مولانا حقیقت و نور وجودیه شمس را در درون خود پیدا کرد و تا بیست سال بعد به زندگی خود ادامه داد تا اینکه پس از مدتی بیماری دار فانی را وداع گفت.
مرگ مولانا یکی از غم انگیز ترین رخداد های تاریخی قونیه است و تمامی مردم قونیه برای چهل روز عزاداری کردند.
امروزه مزار مولانا از اهمیت بسیار خاصی در شهر قونیه برخوردار است و یکی از جاذبه های گردشگری کشور ترکیه است که سالانه عاشقان مولانا از سراسر دنیا برای زیارت قبر وی و مراسم رقص سما به این شهر سفر میکنند