پارک ملی اوداوالاوه در کشور زیبا و سرسبز با گونه های متعدد حیوانی و پوشش گیاهی  سریلانکا واقع شده است که گردشگران زیادی از سراسر جهان برای بازدید از این پارک که دارای گونه های مختلف حیوانی است به کشور سریلانکا سفر میکنند.

پارک ملی اوداوالاوه سریلانکا

پارک ملی Udawalaweاوداوالاوه یک پارک ملی در سریلانکا است و این پارک به منظور ایجاد پناهگاهی برای حیوانات وحشی که در اثر ساختن مخزن وداوالاوه در رودخانه Walawe آواره شده اند و همچنین برای محافظت از حوضه آبریز مخزن ایجاد شده است.



این ذخیره 30821 هکتار (119.00 مایل مربع) از زمین را پوشش می دهد و در 30 ژوئن 1972 تاسیس شد و قبل از تعیین پارک ملی اوداوالاوه، این منطقه برای کشت جابجایی (کشاورزی چنا) استفاده می شد و پس از اعلام پارک ملی کشاورزان به تدریج حذف شدند و 165 کیلومتر (103 مایل) از کلمبو فاصله دارد و  یک زیستگاه مهم برای پرندگان آبی و فیل های سریلانکا است.





 
پارک اوداوالاوه  سالانه 1500 میلی متر (59 اینچ) بارندگی دارد که بیشتر آن در ماه های اکتبر تا ژانویه و مارس تا مه می بارد و میانگین دمای سالانه حدود 27-28 درجه سانتیگراد (81-82 درجه فارنهایت) است در حالی که رطوبت نسبی از 70٪ تا 83٪ متغیر است و خاک قهوه ای مایل به قرمز با زهکشی خوب، نوع خاک غالب است با خاک خاکستری کم هیومیک با زهکشی ضعیف در کف دره یافت می شود.
عمدتاً خاک های آبرفتی بستر جریان های آبی را تشکیل می دهندگونه های ثبت شده از این پارک شامل 94 گیاه، 21 ماهی، 12 دوزیست، 33 خزنده، 184 پرنده (33 از آنها مهاجر) و 43 پستاندار است و علاوه بر این 135 گونه پروانه در میان بی مهرگانی هستند که در اوداوالاوه یافت می شوند و خانه ترانزیت فیل اوداوالاوه در سال 1995 با هدف مراقبت از فیل رها شده در پارک تاسیس شد.



در مجموع نه گوساله در دو نوبت در سال‌های 1998 و 2000 و هشت گوساله دیگر در سال 2002 زمانی که به اندازه کافی بزرگ شدند در پارک رها شدند و گربه زنگ زده خالدار، گربه ماهیگیری و پلنگ سریلانکا اعضای خانواده Felidae هستند که در اوداوالاوه حضور دارند.
خرس تنبل سریلانکا به دلیل کمیاب بودنش به ندرت دیده می شود و  آهو سامبار سریلانکا گوزن محور سریلانکا، مونتجاک هندی، شوروتین خالدار سریلانکا، گراز وحشی و گاومیش آبی از دیگر گونه های پستاندار هستند و شغال طلایی، درخت نخل آسیایی، ماکاک توک، لنگور خاکستری پرزدار و خرگوش هندی نیز در این پارک ساکن هستند.



مطالعه‌ای که در سال 1989 انجام شد نشان داد که تعداد قابل توجهی از درختان نخل طلایی در جنگل‌های اوداوالاوه زندگی می‌کنند و پنج گونه موش نیز از این پارک ثبت شده است و موش خاردار سیلان بومی شناخته شده از پارک ملی یالا، در سال 1989 در اوداوالاوه ثبت شد.
موش بوته ای هندی و سه گونه مانگوس نیز در پارک ملی ثبت شده است.اوداوالاوه همچنین یک سایت پرنده نگری خوب است و بومی‌هایی مانند پرنده‌های خاردار سریلانکا، مالکوها با صورت قرمز، نوک شاخ خاکستری سریلانکا، پرنده‌های قهوه‌ای کلاهک و مرغ جنگلی سری‌لانکا از جمله پرندگان ساکن هستند.




این پارک باز پرندگان شکاری مانند عقاب دریایی شکم سفید، عقاب مار کاکل دار، عقاب ماهی سر خاکستری، عقاب چکمه دار و عقاب شاهین متغیر را به خود جذب می کند و پرندگان خشکی به وفور یافت می شوند و شامل غلتک هندی، طاووس هندی، نوک شاخدار مالابار و فاخته می شود.